Lëvizja VETËVENDOSJE! mbajti sot mbledhjen e XLI të organit të saj më të lartë, Këshillit të Përgjithshëm, ku u diskutuan shumë çështje politike dhe organizative.

Këshilli i Përgjithshëm, diskutoi mbi situatën politike në vend, për procesin e zgjedhjeve të brendshme të përgjithshme që ka filluar tashmë, si dhe trajtoi propozimet për reformë organizative e statutore.

Në pjesën e parë të mbledhjes së Këshillit të Përgjithshëm, anëtarëve të Këshillit ju drejtua Kryetari i Lëvizjes VETËVENDOSJE!, Albin Kurti.

Në fjalën e tij hyrëse, Kryetari Albin Kurti vlerësoi lart dhe si të rëndësishëm procesin e zgjedhjeve të brendshme që ka filluar nëpër qendrat e Lëvizjes VETËVENDOSJE!, ku nëpër fshatrat e lagjet e Kosovës po votohen strukturat e reja të Lëvizjes. Kjo po dëshmon edhe se mbajtja e zgjedhjeve në Kosovë është e mundshme po aq sa është edhe e nevojshme.

Lidhur me situatën politike, Kryetari Kurti, ndër të tjera theksoi se ajo është e konfiguruar në formën e një rreziku të trefishtë. Rreziku i parë është pandemia, me rikthimet e saj të furishme, me efektin e saj rrënues për ekonominë dhe për shëndetin. Rreziku i dytë, është procesi i zotimeve me Serbinë, ku Avdullah Koti po shpejton të nënshkruajë gjithçka, të hapë çdo temë, duke e degraduar pozitën ndërkombëtare të Kosovës dhe statusin e vendit tonë, si shtet i pavarur e sovran dhe rreziku i tretë që ka të bëjë me Gjykatën Speciale.

Siç kemi thënë publikisht në Parlament, po të jetë në qeveri VETËVENDOSJE!, ne do t´i mbronim luftëtarët e UÇK-së. Por Thaçi, bashkë me LDK-në e rrëzoi qeverinë tonë të mirë sepse ishte qeveri e mirë. Kush po i mbron tash ushtarët e UÇK-së? Është për të ardhur keq se si askush nga qeveria e nga presidenca, pra nga institucionet tona, nuk po e çel gojën. Edhe një herë po vërtetohet se, ata që janë korruptuar, e që janë shantazhuar, nuk mund ta mbrojnë e as nuk mund ta përfaqësojnë luftën.

Në pjesën tjetër, Këshilli i Përgjithshëm diskutoi edhe për organizimin e zgjedhjeve të brendshme të nisura javë më parë. Ky proces i rëndësishëm organizativ në një kohë kur është dyfishuar mbështetja qytetare për Lëvizjen VETËVENDOSJE! do të na fuqizojë edhe më shumë nëpër pika dhe qendra. Këshilli miratoi vendimin që autorizon ndërmarrjen e operacioneve të nevojshme zgjedhore për të mundësuar zgjedhje gjithëpërfshirëse, të drejtpërdrejta, të lira e të ndershme.

Po ashtu në këtë mbledhje u prezantuan propozimet e Grupit për reformë organizative që adresojnë ndryshime e plotësime të rëndësishme e të nevojshme organizative, të cilat do ta fuqizojnë edhe më shumë Organizatën.

Pas përfundimit të diskutimeve të vlefshme për çështje organizative, Këshilli i Përgjithshëm vazhdoi diskutimin për situatën politike në vend e për domosdoshmërinë e zgjedhjeve parlamentare si zgjidhja e vetme e gjendjes së rëndë në të cilën e kanë katandisur vendin si në planin e brendshëm, ashtu edhe në rrafshin e subjektivitetit ndërkombëtar të Kosovës.

Sot, nënkryetari i LV-së dhe ish-ministri i Financave dhe Transfereve, Besnik Bislimi së bashku me ish ministrin e Punëve të Jashtme dhe Diasporës, njëherit anëtarin e kryesisë së Lëvizjes, Glauk Konjufca, pritën në takim asamblistin nga Medvegja, z. Muharrem Salihu.

Në këtë takim u fol për problemet me të cilat ballafaqohen banorët e Medvegjës, e që janë si të natyrës ekonomike ashtu edhe politike. Serbia ka ç’regjistruar një pjesë të madhe të qytetarëve shqiptarë të kësaj komune me qëllim të qartë për ta deformuar zyrtarisht strukturën demografike të kësaj komune shqiptare. Ajo po ashtu po synon t’i tjetërsojë pronat tokësore që janë mbi 50% në pronësi të shqiptarëve, dhe përmes implementimit të planeve urbanistike po pamundëson aktivitetet ekonomike dhe kulturore të shqiptarëve.

Me z. Salihu diskutuam mbi të gjitha këto dhe ndamë bindjen që Republika e Kosovës duhet të punojë edhe më shumë jo vetëm në dëgjimin e problemeve të shqiptarëve në atë komunë, por edhe në ngritjen e tyre në nivel ndërkombëtar. Gjithashtu u pajtuam që për të filluar një gjallërim ekonomik në atë pjesë, pikë kalimi në Mutivodë duhet të shndërrohet në pikë kufitare gjë që do t’i ndihmonte ndjeshëm prodhuesit në Medvegjë të cilët ende shfrytëzojnë rrugë të largëta për komunikim tregtarë me Republikën e Kosovës.

Kryetari i Lëvizjes VETËVENDOSJE!, Albin Kurti, priti sot në takim drejtorin e selisë së fondacionit Friedrich-Ebert (FES) në Kosovë, z. René Schlee.

Kryetari Kurti e falenderoi drejtorin Schlee për angazhimin rreth anëtarësimit të Lëvizjes sonë në Aleancën Progresive dhe për mbështetjen gjatë vizitës së fundit në Berlin.

Në takim u diskutua mbi pesë shtyllat e programit tonë të qeverisjes alternative dhe ndihmën të cilën mund të na e ofrojë FES-i. Përmirësimi i gjendjes socio-ekonomike, edukimi dual dhe punësimi i të rinjëve e i grave, si dhe rikthimi i trurit nga mërgata jonë, do të jenë në fokus të programit e planit tonë dhe prioritete të qeverisjes sonë të ardhshme e të mirë.

Këto 100 ditë qeverisje janë përcjellë nga vendime të dëmshme për interesat shtetërore të Kosovës, paaftësi për të qeverisur në interes të qytetarëve dhe koncesione të shumta për Serbinë. Asnjëherë më parë në një kohë kaq të shkurtër nuk i janë shkaktuar kaq shumë dëme e pasoja vendit. Pikërisht për këtë, Nënkryetarja e Kuvendit, znj. Arbërie Nagavci, sot ka kërkuar që të thirret Avdullah Hoti për raportim në Kuvend.

Që në ditët e para, kjo qeveri jolegjitime mori vendim për heqjen e reciprocitetit me Serbinë, në kohën kur Serbia kishte filluar të pranonte dokumentet me mbishkrimin ‘Republika e Kosovës’.

Në planin e brendshëm, ajo dështoi për të menaxhuar situatën me pandeminë COVID-19. Nga pothuajse zero të infektuar në ditët kur mori detyrën e shndërroi vendin në një vatër të infeksionit në Evropë. Nga shembulli i menaxhimit të vlerësuar në nivel global, e nxori Kosovën në krye të listave të vendeve me gjendjen më të rëndë me COVID-19, e numrin më të madh të vdekjeve në botë.

Paaftësi dhe mungesë efikasiteti dëshmoi edhe në planin social dhe ekonomik. Me deklarata kontradiktore për pako të rimëkëmbjes prej 1.2 miliard eurosh, ajo dështoi të ekzekutojë për një kohë të gjatë edhe masat nga Pakoja Fiskale Emergjente të nisura nga Qeveria Kurti. Në drejtim të mbrojtjes së jetës së qytetarëve dhe shëndetit publik, kjo qeveri braktisi qytetarët e infektuar me COVID-19 duke hequr dorë nga përgjegjësia e shtetit për t’i testuar pa pagesë. Qytetarët, përkundër përkeqësimit të gjendjes ekonomike për shkak të pandemisë, u detyruan të testohen në laboratorët privatë me çmime astronomike.

Më tej, në planin ndërkombëtar kjo qeveri filloi me pezullimin antikushtetues të së drejtës së Republikës së Kosovës për t’u anëtarësuar në organizata ndërkombëtare. Kjo u bë sipas interesit dhe kërkesës së Serbisë. Për të vazhduar edhe më tutje shkaktimin e dëmeve për Republikën nga zotimet e njëanshme në takimin e 4 shtatorit për të ndarë shfrytëzimin e liqenit të Ujmanit, pronë e Kosovës, pranimin e marrëveshjes së Novi Sadit, të ashtuquajtur minishengen, devijimin e infrastrukturës hekurudhore, e deri tek qëndrimet se do të zbatohet marrëveshja antikushtetuese për themelimin e Asociacionit të Komunave me shumicë serbe.E varur nga Lista Serbe, ajo lejoi organizimin e zgjedhjeve të Serbisë në Kosovë të cilat u mbajtën duke e konsideruar Kosovën pjesë të Serbisë; filloi rikthimin e kapjes së ndërmarrjeve dhe kompanive publike; ndërpreu procesin për vënien në binarë të ligjshmërisë dhe të integritetit në shërbimin e jashtëm dhe diplomaci; manifestoi mungesë strategjie dhe plani për fillimin e vitit të ri shkollor.

Po ashtu, gjatë këtyre 100 ditëve kjo qeveri ndërmori veprime të dëmshme për të penguar procesin e vetingut në sistemin e drejtësisë të nisur nga Qeveria Kurti. Masat dhe veprimet për ndërtimin e shtetit ligjor, luftimin e korrupsionit dhe luftimin e ndërhyrjeve politike në administratën publike dhe sistemin e drejtësisë ishin vlerësuar lartë edhe nga Departamenti i Shtetit në raportin e vitit 2020.

Pa program të qartë dhe pa vizion, kjo qeveri e futi në kaos shtetin e Kosovës në planin e brendshëm dhe riktheu mendësinë keqqeverisëse të cilën e kishin ndëshkuar qytetarët e Kosovës në zgjedhjet e fundit. Ajo vazhdon të rrezikojë përditë interesat shtetërore, qoftë duke vënë në dyshim sovranitetin dhe integritetin në planin e jashtëm, qoftë duke cenuar karakterin unitar të shtetit përmes planeve për themelimin e “Zajdenicës”.

Sot, Kryetari i Lëvizjes VETËVENDOSJE!, Albin Kurti, priti në takim ambasadoren suedeze, znj. Karin Hernmarck Ahliny.

Ambasadorja znj. Hernmarck Ahliny e uroi kryetarin Kurti për anëtarësimin e Lëvizjes VETËVENDOSJE! në Aleancën Progresive, duke i dëshiruar angazhim të suksesshëm përbrenda kësaj aleance. Kryetari Kurti e falënderoi për urimin. Ai tha se ky anëtarësim i VETËVENDOSJE!-s është tejet i rëndësishëm edhe për faktin që shumë shtete që nuk e kanë njohur Republikën e Kosovës kanë votuar për anëtarësimin tonë. Kjo tregon se ka hapësirë bashkëpunimi politik e ekonomik, dhe përmes lobimit të suksesshmëm mund të ketë përmirësime të qëndrimeve të atyre shteteve që ende nuk e kanë njohur vendin tonë.

Në këtë takim miqësor, kryetari Kurti e njoftoi ambasadoren znj. Hernmarck Ahliny edhe me platformën e Qeverisjes Alternative të Lëvizjes që parasheh rrugëdalje nga problemet e shumëfishta me të cilat ballafaqohet vendi, duke u koncentruar rreth zhvillimit ekonomik që krijon vende të reja pune e drejtësisë si sociale ashtu edhe asaj gjyqësore në Kosovë. Ai po ashtu e njoftoi për ndryshimet që parashihen të bëhen në statutin e Lëvizjes e që mundësojnë krijimin e organizatës së grave dhe asaj të të rinjëve të VETËVENDOSJE!-s. Tutje, kryetari Kurti foli edhe për procesin e brendshëm zgjedhor e demokratik të organizatës që filloi dje me datë 20 shtator, e që do ta përkthejë anëtarësinë e shtuar, sidomos përgjatë viteve të fundit, në një strukturë edhe më të plotë, edhe më të përgatitur për t’u rikthyer në qeverisje e për t’u përballur me problemet socio-ekonomike dhe betejat politike në vend.

Dje dëgjuam presidentin e ShBA-ve të flasë në një tubim elektoral për “ndalje të vrasjeve masive mes Kosovës dhe Serbisë”, që paskan bërë krime të tilla kundër njëra-tjetrës, “për shekuj me radhë”.

Besimi se lufta e Kosovës e ka themelin te urrejtjet e lashta etnike, e te mospërputhja esenciale mes popullit serb e shqiptar, është besim i gabueshëm, i cili injoron rolin kryesor të Milosheviqit dhe regjimit të tij në shkaktimin e luftës. Po ashtu, ky besim anashkalon faktin se lufta nuk u urdhërua e nuk u organizua “prej qytetarëve”, por prej ushtrive e policive, me hierarki e përgjegjësi të qartë komanduese. Këtë temë e shtjellon historiani Noel Malcolm, “Kosova – Një histori e shkurtër”, i cili tash e dy dekada është bërë lektyrë për ushtarakët e KFOR-it, pra edhe ata amerikanë, të stacionuar në Kosovë, dhe mendojmë se duhet të lexohet edhe prej diplomatëve e këshilltarëve të presidentit që merren me çështjen e Kosovës e atë të Serbisë. Nëse lufta në Kosovë do të kishte qenë e karakterit etnik, pra dallimi etnik na paska shkaktuar konfliktin, atëherë kurrë nuk do të intervenonte NATO dhe Milosheviqi nuk do të mund të konsiderohej përgjegjës prej vetë ShBA-ve, NATO-s, OKB-së, e vendeve kryesore demokratike të botës. E vërteta është që prapa krimeve e masakrave qëndronte një aparat shtetëror gjenocidal (i cili më herët kishte sulmuar në Slloveni, Kroaci dhe Bosnje e Hercegovinë), kurse në anën tjetër populli shqiptar i pambrojtur në Kosovë, që u vetëmbrojt. NATO nuk mund të qëndronte duarkryq teksa Srebrenica po përsëritej në Kosovë.

Kjo deklaratë vjen në një kohë kur Serbia ka ushtrinë më të armatosur dhe buxhetin më të madh ushtarak në rajonin e Ballkanit Perëndimor, dhe blen armë prej Perëndimit, por ç’është më e keqja, vazhdimisht blen prej Rusisë, e së fundi u bë vendi i parë evropian që blen sisteme armatimi prej Kinës. Ndërsa Kosova, e cila ka partner të vetëm gjeopolitik perëndimin, ShBA e NATO, ka një ushtri minimale, nuk ka as armatim të rëndë e as buxhet të mjaftueshëm. Si mund ta rrezikojë Kosova e varfër dhe e çarmatosur Serbinë? Është Serbia ajo që ka pretendime në Kosovë, dhe armatimi i saj ofensiv nuk ka për synim vendet e largëta të botës, por pikërisht vendet fqinje e në radhë të parë Kosovën.

Me këtë qasje rehabilituese të kriminelëve të luftës, nuk po vendoset paqja mes Kosovës e Serbisë, por po zgjatet konflikti i ngrirë. Paqja vendoset kur dënohen e çarmatosen fajtorët e kur ShBA mbështet drejtësinë ndërkombëtare dhe pavarësinë e Kosovës, siç ka bërë gjithnjë. Paqja vendoset kur Serbia e njeh Kosovën e pavarur dhe ballafaqohet me të kaluarën e saj. Jo kur rehabilitohen ish bashkëpunëtorët e Milosheviqit që bënë agresion e kryen gjenocid.

————————————————————————-

Yesterday we heard the President of the United States speak at an election campaign rally about “stopping mass killings between Kosova and Serbia,” who supposedly have been committing such crimes against each other “for hundreds of years.”

The claim that the Kosova war has its basis in ancient ethnic hatred, and in a fundamental enmity between the Serbian and Albanian peoples, is mistaken, as it ignores the central role of Milosevic and his regime in bringing about that war. Furthermore, this claim ignores the fact that the war was not ordered or organized “by the people,” but by armies and police, with a clear hierarchy and command responsibility. This topic is expounded clearly by the historian Noel Malcolm in his “Kosovo: A Short History,” which for two decades has been required reading for KFOR soldiers — including American soldiers — stationed in Kosova. We believe it should also be read by the President’s diplomats and advisors dealing with issues related to Kosova and Serbia. If the Kosova war had been of an ethnic character, if ethnic differences supposedly had been the cause of the conflict, then NATO would never have intervened, and Milosevic would never have been considered culpable by the United States, NATO, the UN, and the major democratic countries of the world. The truth is that behind the crimes and the massacres lay a genocidal state apparatus, which had previously attacked Slovenia, Croatia, and Bosnia and Hercegovina. And on the other side was the unprotected Kosova Albanian people, who had no choice but to fight in their own defense. And NATO could not stand idly by while the horrors of Srebrenica were being reenacted all over Kosova.

The President’s statement comes at a time when Serbia has the most well-armed military and the biggest military budget in the Western Balkans. Some of these weapons it has purchased from the West; but more troubling is that it continuously purchases weapons from Russia as well, and recently became the first European country to purchase weapons systems from China. Kosova, on the other hand, whose only geopolitical partners are in the West, including the United States and NATO, has a small army and does not possess heavy weaponry; nor does it have a sufficient budget. How can a poor, unarmed Kosova pose a danger to Serbia? After all, it has always been Serbia that has laid claim to Kosova, not the other way around. Serbia’s offensive weapons do not have as their target faraway lands, but rather its neighbors, with Kosova being first and foremost in its sights.

A rehabilitative attitude toward war criminals will not bring peace between Kosova and Serbia; it can only prolong our frozen conflict. Peace will come when the guilty are punished and disarmed, and when the United States supports international justice and Kosova’s independence, as it has always done. Peace will come when Serbia recognizes the independence of Kosova, and when it confronts its own past — not with the rehabilitation of Milosevic’s collaborators, guilty as they are of committing aggression and genocide.

Ashtu siç e parasheh statuti ynë e siç e kërkon demokracia e brendshme, Lëvizja VETËVENDOSJE! ka shpallur zgjedhjet e brendshme të përgjithshme. Nga 20 shtatori, secili anëtar i Lëvizjes, dhe kurdo që është anëtarësuar, do të ketë të drejtë për të votuar e për t’u kandiduar.

Zgjedhjet do të jenë të drejtpërdrejta, të lira e demokratike. Në fund të këtij procesi do të kemi struktura edhe më të fuqishme ashtu siç e kemi edhe mbështetjen e jashtëzakonshme të qytetarëve.

Në 30 qendra të Lëvizjes në Kosovë e 13 qendra në mërgatë, anëtarët e Lëvizjes do të kenë mundësi që përmes parimit “një anëtar, një votë” të zgjedhin kryesitë e kryetarët e pikave nëpër lagje e fshatra, të propozojnë kandidatët që vlerësojnë më së shumti apo edhe të vetpropozohen.

Të gjithë anëtarët do të kontaktohen për të marrë pjesë në zgjedhje, kurse ju që mbështetni Lëvizjen, por nuk jeni anëtarësuar ende, vizitoni zyret e Lëvizjes VETËVENDOSJE në komunën tuaj dhe anëtarësohuni që të bëheni pjesë e këtij procesi demokratik.

Lëvizja fton të gjithë anëtarët që të bashkohen në këtë proces zgjedhor.

Bashkë në organizim – bashkë në drejtim!

Pafund herë Hashim Thaçi deklarohej se në takim e radhës në Washington se do ta heqim Serbinë qafe njëherë e mirë. Se, “Marrëveshja Finale” është gati dhe se njohja e pavarësisë së Kosovës nga Serbia e ulësja në OKB është duke na pritur. Do të jetë e dhimbshme thoshte asokohe, por do të jetë finale për të dyja palët. Njësoj, kohëve të fundit edhe vartësi i tij, Avdullah Hoti, shprehej i bindur e i palëkundur në njohjen reciproke.

Me 4 shtator risi ishte vetëm vendi ku u nënshkruan zotime. Padyshim, edhe që delegacioni i Kosovës ia mundësoi Vuçiqit të duket i moderuar e pro-amerikan duke e futur në “Dhomën Ovale”.

Por çfarë ndodhi atë ditë? Kosova vazhdoi të jetë më shumë temë e diskutimit sesa palë në dialog. Një mori e pikave të zotimeve ishin të nënshkruara shumë kohë më herët e disa të tjera duken vështirë të implementuara. Aty, delegacioni i Kosovës hoqi dorë nga shtetësia e Kosovës dhe po bëhet përpjekje titanike që ta ndajnë ekonominë nga politika. Thua se këto nuk janë pikërisht e njëjta gjë. Problemi i Kosovës me Serbinë është problem politik sepse është edhe problem ekonomik. Madje, problem ekonomik është pikërisht sepse është problem tërësisht politik.

Në konferencën e sotme, ish-zëvendësministri i Infrastrukturës, z. Avni Zogiani, dekonstruktoi zotimet e kësaj date në një pikë shumë komplekse. “Në dokumentin për palën kosovare” – thotë z. Zogiani- “thuhet se autostrada do lidhë Prishtinën e Beogradin, kurse në dokumentin për palën serbe, thuhet se kjo autostradë lidh Prishtinën me Nishin. Këto dy versione kanë një dallim të madh mes vete, sepse duhet qartësuar nëse kjo lidhje multimodale, në këtë rast hekurudhë e autostradë, ka apo jo takim me korridorin Orient-East-Mediterranean. Nuk duhet të harrojmë që Serbia për t’u bërë atraktive për Orient/East-Med Corridor duhet që ajo të ofrojë garanci që lidhja e saj e nxjerrë këtë korridor në Durrës dhe në Mal të Zi.”

Kësisoj, pra, çfarë ka bërë delegacioni nga Kosova është që vendin tonë e ka kthyer në tranzit të këtij kalimi. Vlera e vetme për këtë do të ishte nëse Kosova dhe Shqipëria pas saj dalin/kyçen në Orient/East-Med, e kjo varet nga Serbia, e cila deri tani thotë ju lejoj deri në Nish.

Dje morëm lajmin që pas Internacionalës Socialiste, tashmë edhe Aleanca Progresive e ka pranuar Lëvizjen VETËVENDOSJE! si pjesë të sajen. Kjo Aleancë është bashkim i subjekteve, më të mëdha botërore, të socialdemokratëve, socialistëve dhe progresistëve.

Vlerat e saja janë bashkëpunimi për Liri, Drejtësi e Solidaritet; që ta bëjmë shekullin XXI një shekull të progresit demokratik, shoqëror e ekologjik; përveç progresit shoqëror, Aleanca Progresive zotohet që edhe ta mbrojë këtë progres kundër kundërshtarëve autoritarë dhe reaksionarë të cilët në mënyrë agresive vënë në dyshim vlerat tona të përbashkëta. Gjithashtu, të kundërshtojë populizmin e djathtë që ndjek një politikë ndarjeje, nxit urrejtje dhe frikë e promovon margjinalizimin dhe izolimin.

Në konferencën e sotme, kryetari, z. Albin Kurti, bashkë me sekretarin për Marrdhënie me Jashtë, z. Kreshnik Ahmeti e kumtuan këtë arritje të madhe për subjektin tonë, por edhe për të gjithë vendin. Aleanca Progresive, me të gjitha vlerat e saja ka parë te Lëvizja jonë fuqinë organizative e intelektuale për të kontribuar e për ta përmisuar vendin.

Në fjalën e tij, z. Ahmeti, bëri të ditur që: “Në mbledhjen e djeshme, Bordi i Aleancës Progresive, i përbërë nga afër 100 anëtarë që përfaqësojnë subjekte politike e organizata partnere, ka votuar unanimisht për pranimin e Lëvizjes VETËVENDOSJE! në këtë platformë ndërkombëtare.” E, në këtë organizatë ka edhe shumë subjekte të cilat vijnë nga vendet ku nuk e kanë njohur pavarësinë e Republikës së Kosovës. Kësisoj, kjo platformë është shumë e vlefshme e mundësi e madhë që ne të lobojmë për njohje të reja e të krijojmë lidhje diplomatike me këto vende.

Por, Kosova është në gjendje të rëndë. Prandaj edhe angazhimi ynë nuk ndalet. Si në qeveri, po ashtu edhe në opozitë, paradoksalisht, si subjekti më i madh, anëtarësimet në organizata të tilla na mundësojnë që të marrim të gjithë përvojen e vendeve të zhvilluara. Në fjalën e tij, kryetari Kurti theksoi edhe që: “Ne duam të krijojmë vende të mira pune dhe të luftojmë papunësinë, për të siguruar shpërndarjen e barabartë të të ardhurave ose rishpërndarjen e pasurisë, e ta garantojmë barazinë gjinore. Demokracia është çelësi për liri dhe dinjitet. Ideja jonë për një shoqëri të lirë, të hapur, gjithëpërfshirëse dhe të përbashkët është një ide e fuqishme.”

Puna jonë po vazhdon. Rikthimi në qeverinë e mirë përveç që është i pashmangshëm, është edhe më se i domosdoshëm. Kurse, ne jemi të përkushtuar ndaj kohezionit shoqëror dhe drejtësisë sociale. Progresin e interpretojmë si solidaritet i të fortit me të dobëtin dhe mbrojtjen e ndërsjelltë ndaj rreziqeve kryesore në jetë. Së bashku do të krijojmë punë të denjë dhe të drejta për punëtorët sepse jemi të vendosur në luftën kundër varfërisë, shfrytëzimit, krimit e keqpërdorimeve.

Sot, Lëvizja VETËVENDOSJE! mbajti një konferencë për media, ku deputeti Hajrulla Çeku foli për zotimet e delegacionit të z. Hoti në Uashington në lidhje me kishat ortodokse në Kosovë.

Deputeti Harjulla Çeku theksoi faktin se garancitë për mbrojtjen e kishave dhe manastireve ortodokse në Kosovë janë të përfshira në të paktën gjashtë ligje përbrenda kushtetutës së Kosovës, dhe se hapja e kësaj teme nga delegacioni ynë në Uashington është pranim që ekzistojnë probleme që ende duhet zgjidhur në këtë aspekt duke nxitur nevojën që Kosova duhet të jap edhe më shumë në këtë drejtim.

“Një nga detajet e dëmshme të zotimeve për këtë çështje në Uashington është zotimi i Hotit për zbatimin e vendimeve gjyqësore dhe kushtetuese, pasi që Kosova e ka të sanksionuar qartë se si i zbaton vendimet e Gjykatës Kushtetuese. Ne mendojmë që nuk ka pasur asnjë nevojë që për çështje të natyrës kushtetuese të trajtuara nga Gjykata Kushtetuese të ketë diskutime ndërkombëtare politike, e aq më pak përballë Serbisë. Kishat ortodokse në Kosovë gëzojnë të drejta të avancuara mbi territorin e pronës së tyre, të cilat janë të kodifikuara në Kushtetutën dhe ligjet e vendit. Kjo e bën Kosovën një nga vendet me sistemin më të avancuar për garantimin e këtyre të drejtave”.

Çeku tha se nuk guxojmë t’i harrojmë krimet e Serbisë, por as rolin e Kishës Ortodokse Serbe në luftën e Kosovës.

Kisha ishte e përfshirë drejtpërdrejtë, madje klerikët e saj i kanë bekuar ushtarët e paramilitarët serbë që janë nisur për të kryer masakra në Kosovë. Nuk guxojmë të harrojmë as shkatërrimin e trashëgimisë kulturore, kryesisht asaj islame, gjatë luftës së Kosovës. Serbia asnjëherë nuk ka kërkuar falje për këto krime kundër njerëzimit, e as që bëhet fjalë per dëmshpërblim. Kisha Ortodokse Serbe nuk është distancuar asnjëherë nga këto veprime, as nuk ka kërkuar falje, e për fat të keq, jo rrallë vazhdon me retorikë raciste ndaj shqiptarëve.”

Ai përmendi faktin që Kisha Ortodokse i gëzon të gjitha të drejtat dhe kërkon respektim të Kushtetutës ndërkohë që nuk e njeh atë e as shtetin e Kosovës. Foli për pengesat e vazhdueshme që i shtron Kisha Ortodokse Serbe për autoritetet tona të trashëgimisë kulturore.

“Kisha pengon edhe qasjen e qytetarëve, pengon edhe projektet për të mirën e komunitetit. Kisha Ortodokse Serbe nuk e njeh shtetin e Kosovës, edhe pse të gjitha garancitë kushtetuese, ligjore dhe institucionale që i gëzon sot burojnë nga Plani i Ahtisaarit. Pra të drejta që do të duhej t’i gëzonin duke e pranuar shtetin e Kosovës. Për fat të keq, sot Kisha Ortodokse Serbe kërkon zbatim të njëanshëm të Kushtetutës, d.m.th. këtë e pret vetëm nga institucionet e Kosovës, ndërsa ajo vet nuk e njeh as Kushtetutën as shtetin. Prandaj, edhe në rrafshin negociator, pyetja që shtrojmë ne është pse duhet të rëndohet edhe më tej kjo çështje. Çka ka mbetur pa i dhënë Kishës Ortodokse Serbe, dhe pse duhet të ngritet kjo çështje sërish në nivele kaq të larta diplomatike ndërkombëtare. A është ky paralajmërim se po hapet Plani i Ahtisaarit dhe se do të hapet çështja e eksterritorialitetit sërish me kërkesa edhe me të avancuara nga ana e Serbisë”, tha Çeku.

Z. Hoti nuk po na tregon se cila ka qenë përgjigja që e kanë dhënë në takime dhe cilat do të jetë përgjigjet në takimet e radhës, sepse qartësisht kjo temë do të jetë aty, tashmë në negociatat në Bruksel. Duke pranuar tema të këtilla, madje duke i përfshirë ato në dokumente e zotime, delegacioni ynë ka pranuar që paska probleme që duhet të zgjidhen lidhur me pronën dhe garancitë për kishat dhe manastiret ortodokse.”

Në fund të fjalës së tij, deputeti Çeku foli për angazhimin e brendshëm dhe të jashtëm të Kosovës sa i përket kësaj teme.

“Në negociata me Serbinë ne duhet të kërkojmë që artefaktet e koleksionit të grabitur arkeologjik dhe etnologjik, pjesë e fondit publik muzeor të Kosovës, të kthehen në Kosovë. Konventat ndërkombëtare janë shumë të qarta dhe rigoroze, prandaj pasuria kulturore duhet t’i kthehet vendit të origjinës. Gjithashtu, në vend se të pranojmë kërkesa të pakuptimta në raport me kishat ortodokse, ne duhet të angazhohemi për anëtarësim në UNESCO dhe organizatat e tjera të specializuara të trashëgimisë kulturore. Në dimensionin e brendshëm, ne duhet të angazhohemi për fuqizimin e dialogut të brendshëm me klerin ortodoks në Kosovë për mbrojtjen dhe menaxhimin efektiv të kishave ortodokse, që gëzojnë statusin e asetit të mbrojtur të trashëgimisë kulturore. E gjithë kjo duhet të funksionojë brenda sistemit kushtetues dhe institucional të Kosovës”, tha Çeku për fund.

1. Kuvendi i Republikës së Kosovës nuk e ka autorizuar dhe nuk i ka dhënë leje Avdullah Hotit që të bëj zotime të tilla të njëanshme lidhur me marrëdhëniet e Kosovës me Serbinë. Kuvendi i Kosovës nuk mbështet zotimet e tij të njëanshme që kanë të bëjnë me pikat për normalizimin ekonomik në mes të Kosovës dhe Serbisë, të nënshkruara më 4 shtator 2020 në Washington DC.

2. Kuvendi i Republikës së Kosovës nuk mbështet kurrfarë bisedime a dialogu që rikthejnë çështjen e Asociacionit të Komunave me shumicë serbe në Kosovë si temë. Asnjë zyrtar i Republikës së Kosovës nuk ka kompetenca apo autorizime dhe nuk i lejohet që të bisedojë për këtë çështje.

3. Ujmani si liqen artificial, është pronë dhe aset tërësisht i Republikës së Kosovës, i ndërtuar me fonde të Kosovës dhe menaxhohet nga Kosova. Si i tillë Ujmani dhe asnjë aset a pronë tjetër e Republikës së Kosovës kudo që ndodhet ajo, nuk mund të negociohet.

4. Republika e Kosovës nuk merr pjesë në asnjë nismë apo aranzhim apo marrëveshje, përfshirë dhe atë të bërë në Novi Sad në vitin 2019, që synon treg të përbashkët me disa nga vendet e Ballkanit perëndimor, duke qenë se Serbia nuk e njeh Republikën e Kosovës dhe ka si synim zgjerimin e ndikimit në politikën e brendshme të disa prej shteteve të këtij rajoni.

Sot, Zyra e Presidentit ka lëshuar një komunikatë për media ku e ka cilësuar si të rrezikshme dhe të dëmshme idenë e diskutimit për ”Zajednicën” nga Avdullah Hoti në Bruksel. Në këtë komunikatë kërkohet që Kuvendi ta ndalojë kryeministrin që të negociojë për çështje të brendshme, përmes një rezolute, anipse një rezolutë e tillë është votuar nga Kuvendi në mars të këtij viti.

Nëse ”Zajednica” paraqet rrezik për Republikën e Kosovës, gjë që është krejt e vërtetë, atëherë presidenti Thaçi duhet të bëjë së paku tre gjëra: të distancohet dhe marrë përgjegjësi për marrëveshjen e prillit 2013, që është themeli i ”Zajednicës” e që e nënshkroi si kryeministër; të marrë përgjegjësi për ”Zajednicën” e gushtit 2015 të nënshkruar nga kryeministër Isa Mustafa i shoqëruar nga vet Hashim Thaçi si zëvendëskryeministër dhe ministër i Punëve të Jashtme dhe garantonte se ajo ishte në përputhje me Kushtetutën ndërkohë që më vonë doli se ajo e shkelë atë në së paku 23 nene të saj; dhe, të japë përgjegjësi për nënshkrimin e tij në letrën ku FSK-së i ndalohet kalimi në veri të vendit.

Ky reagim i presidentit sot, nuk është asgjë tjetër pos pafytyrësi dhe përpjekje që të simulojë opozitarizmin. Pra, ai po shtiret, po e luan rolin, vetëm sa për të mbetur edhe pak në skenën politike, dhe për ta faktorizuar veten ndërkombëtarisht. A i ka numëruar Thaçi sa rezoluta të tilla ka pasur, e sa janë shkelur nga vetë personi që është president? Ai vetë, në cilësinë e kryeministrit bashkë me Daçiqin hodhën themelet e ”Zajednicës”, që më pas e ndalëm me protesta mbarëqytetare.

Kjo kundërshti mes Thaçit e Hotit është kundërshti e rreme e dy anëve të së njëjtës medalje. Është kundërshti e ndarjes direkte të Kosovës me atë të bosnjëzimit për t’u ndarë më vonë. Dallimi i tyre është vetëm kohor. Ata që thonë se ”Zajednica” është obligim në fakt janë duke negociuar ndarjen. Ndërsa kinse-kundërshtarët e tyre, opozita e simuluar, të cilët ka kohë që kërkojnë ndarje, sot thërrasin kundër “Zajednicës” që e krijuan vetë. Njëjtë si hajni kur thërret “kapeni hajnin”.

”Zajednica” cenon rëndë rendin kushtetues dhe unitaritetin e shtetit. Ajo është e dëmshme dhe rrjedhimisht e papranueshme, dhe nuk mund të zbatohet në Republikën e Kosovës e aq më pak të sillet nga një qeverisje e paligjshme. Por Thaçi është baba i “Zajednicës”, e jo kundërshtar i saj. Si themelues i kahmotshëm, atij vetëm i ka mbetur merak pse nuk është ai implementuesi, por kryeministri i tij kukull.

Qytetarët e Republikës së Kosovës, opinioni mbarëshqiptar, Lëvizja VETËVENDOSJE! dhe studiues të fushave të ndryshme kanë qenë në mënyrë konsekuente kundër marrëveshjeve që kanë rrudhur territorin dhe cenuar sovranitetin e vendit. Ne kemi kundërshtuar ”Zajednicën” Thaçi-Daçiq 2013 dhe atë Mustafa-Thaçi – Vuçiq- Daçiq 2015 sepse janë kundër rendit kushtetues dhe Republikës. Gatishmëria e kryeministrit të paligjshëm për ta ringjallur projektin famëkeq të Serbisë do të kundërshtohet siç janë kundërshtuar përpjekjet e padronëve të tij e që janë pikërisht këta nënshkrues.

Qeveria e paligjshme, përmes zotimeve të Hotit në Uashington, hoqi dorë nga anëtarësimi në organizata të rëndësishme ndërkombëtare si në Këshillin e Evropës, Asociacioni Evropian për Sigurimin e Cilësisë në Arsimin e Lartë (ENQA), në Organizatën Botërore të Shëndetësisë (OBSH), në UNESCO, Interpol, Europol, në Kartën e Adriatikut e madje edhe nga NATO. Kjo është në kundërshtim me deklaratën e pavarësisë, përbën shkelje të nenit 17 të Kushtetutës së Republikës së Kosovës dhe është rast i pashembullt në marrëdhëniet ndërkombëtare, potencuan deputetja Fitore Pacollidhe ish zv. ministri i Mbrojtjes, Enver Dugolli, në konferencën e sotme për media që u mbajt në zyrën e Lëvizjes VETËVENDOSJE!.

Deputetja Fitore Pacolli kujtoi që procesi i zgjerimit të legjitimitetit ndërkombëtar dhe përforcimit të shtetësisë së Kosovës përmes anëtarësimit në organizata ndërkombëtare ka degraduar në vazhdimësi. Ajo tha se zotimi i fundit i Hotit në Uashington është një fusnotë e dytë.

“Kjo pikë e zotimeve është tani një fusnotë e dytë edhe më e dëmshme se e para. E para reduktoi anëtarësimin e Kosovës në organizata ndërkombëtare nga shteti sovran e me të drejta të barabarta me shtetet tjera në anëtarësim të Kosovës me fusnotë. E dyta pamundëson anëtarësimin si dhe bllokon avancimin e shtetit të Kosovës në shumë dimensione duke filluar nga çështjet e sigurisë dhe mbrojtjes, drejtësisë penale e civile, financiare, të mjedisit, energjisë, arsimit e të shëndetësisë deri tek çështjet infrastrukturore dhe rrugore, hekurudhore dhe ajrore”, theksoi ajo.

Zotimi i Hotit për të hequr dorë nga anëtarësimi në organizata ndërkombëtare, sipas Pacollit, rrezikon ta vejë në pikëpyetje statusin e Kosovës në organizatat ku tashmë është anëtarësuar si dhe të pamundësojë avancimin dhe fuqizimin e rolit të shtetit të Kosovës në këto organizata.

Enver Dugolli vuri në dukje hipokrizinë e radhës të kësaj qeverie të paligjshme, e cila në mbledhjen e saj të fundit morri vendim për formimin e një grupi të nivelit të lartë ndërinstitucional për avancimin e rrugës integruese të Kosovës drejt NATO-s. Dugolli tha se pas zotimit në Uashington për të hequr dorë nga anëtarësimet në organizata ndërkombëtare të gjithë e kanë parë që kjo qeveri e paligjshme nuk është e interesuar ta avancojë ose anëtarësoj[ Kosovën në organizma ndërkombëtarë, e aq më pak në NATO.

Sipas Dugollit me zotimin e Hotit për ta pezulluar procesin e anëtarësimit është dëmtuar rrugëtimi i Kosovës drejt Aleancës Veri-Atlantike (NATO). 
“Është dëmtuar pjesëmarrja jonë në iniciativën e Kartës së Adriatikut, apo siç njihet edhe si A5, në të cilën me përkrahjen e madhe të Shqipërisë, Kroacisë dhe Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Kosova mori statusin e vëzhguesit që nga viti 2014. Tani, kur edhe pritej avancimi i statusit të Kosovës në shtet anëtar të kësaj iniciative, pa pritur Hoti nënshkroi zotimin për mos aplikim. Dhe tani, pa fije turpi, Hoti mundohet të na hedh hi syve për gjoja interesimin e tij të madh për avancimin e Kosovës dhe integrimin e saj në NATO. Dëmtoi gjithashtu edhe pozicionin e Kosovës në iniciativën e RACVIAC-ut ku Kosova ka një status specifik i cili me ndihmën e miqve do mund të shfrytëzohej  për anëtarësim të plotë. Prandaj, edhe këtu kemi një ngrirje e cila fillimisht u tha se do jetë një vjeçare.”

“Puna më e mirë dhe më e frytshme që do duhej të ndodhte, është largimi sa më i shpejtë i kësaj qeverie e cila me veprimet e veta të dëmshme jo që po na ofron me NATO-n, por është duke na larguar gjithnjë e më shumë. Prioritet i yni do duhej të ishte avancimi dhe jo bllokimi, investimi në kapacitete dhe jo keqpërdorimi e zhvatja. Serioziteti ndaj NATO-s tregohet jo duke bllokuar veten por duke kërkuar ndihmë dhe përkrahje në mekanizmat para anëtarësim siç është PfP (Partneritet për Paqe), e deri te mbështetja për anëtarësimin e plotë në iniciativat rajonale të sigurisë”, përfundoi Dugolli. 

Mbrëmë, pas mesnate morëm lajmin e trishtë për ndarjen fizike të artistit të dashur, veprimtarit të çështjes kombëtare të orëve të rënda për vendin dhe deputetit përfaqësues në Kuvend, personifikim i njeriut punëtor, të dashur e të dinjitetshëm, Adem Mikullovci.

I angazhuar, i vendosur e në ballë të mbrojtjes të së drejtës për shtet e Republikë, Ademi do të ndodhej aty ku luhej fati i popullit dhe i Kosovës. I vetëdijshëm për momentin historik para të cilit gjendej Kosova, si delegat i atëhershëm i Kuvendit të Kosovës, më 2 korrik të vitit 1990 do të ishte bashkë me delegatët e tjerë që miratuan publikisht para Kuvendit të Kosovës deklaratën kushtetuese me të cilën Kosova shpallet njësi e pavarur dhe e barabartë si pararendëse e Republikës së parë të Kosovës.

Si artist, do të afirmonte lart artin shqiptar në skenë e në televizion, do të mbante gjallë shpirtin dhe frymën kulturore të shqiptarëve të Kosovës në kohët e rënda të viteve 90-ta të dëbuar nga teatri, nga televizioni e kinemaja.

Si pjesë e plejadës së aktorëve të ish-Teatrit Popullor Krahinor i Kosovës tash Teatrit Kombëtar i Kosovës, Adem Mikullovci ka pasur një karrierë me 45 role kryesore dhe 70 role në teatrore. Ai spikati në rolet më të dalluara në shfaqjet: “Duke pritur Godonë”,”Po shkoj për gjah”, “Njeriu që pa vdekjen me sy”, “Dashuria”, “Hotel Kashta”, “Fundi i botës”, “Miza në vesh”, “Erveheja” e të tjera. Mikullovci gjithashtu ishte regjisor i disa shfaqjeve në teatër, si: “Pas vdekjës”(Çajupi), “Mosha e bardhë”(D.Agolli), “Dan Shejtani”, “Engjulli i stacionit”, monodrama “Bihorasit”(dramatizim i veprës së autorit Q.Sijariq), “Ti mos u përziej”, etj. Pas largimit nga institucionet kulturore si pjesë e fushatës së regjimit të Milosheviqit, ai vazhdoi kontributin e tij të çmuar artistik me produksione televizive.

Pas çlirimit, si për të vendosur gjërat në vendin e tyre, Ademi ju rikthye krijimtarisë artistike me vrull edhe më të lartë. Krahas krijimtarisë artistike ai nuk pushoi së qenuri deri në çastet e fundit të jetës së tij një qytetar i angazhuar për të mirën e përbashkët. Si deputet i Kuvendit të Kosovës në legjislaturën e gjashtë, ai dha një kontribut të rëndësishëm.

Vdekja e Adem Mikullovcit është humbje e madhe jo vetëm për familjarët e miqtë, por edhe një humbje e pazëvendësueshme për komunitetin artistik, artin në përgjithësi dhe skenën ku vihej drejtësia përballë padrejtësisë, ndershmëria në vend të pandershmërisë, liria kundër okupimit dhe atdhedashuria përballë dorëzimit.

Lëvizja VETËVENDOSJE! ju shprehë ngushëllime të sinqerta familjes, miqve dhe të afërmve të Adem Mikullovcit, artistëve, të gjithë aktivistëve të Lëvizjes VETËVENDOSJE! dhe të gjithë qytetarëve të Republikës. Vepra dhe shembulli i tij do të na mbajnë përgjithnjë pranë tij e në rrugën e tij, kurse atë përgjithmonë në mesin e zemrat tona.

Sot, një delegacion i prirë nga Kryetari i Lëvizjes VETËVENDOSJE!, Albin Kurti, së bashku me anëtarë të kryesisë, deputetët të grupit parlamentar dhe aktivistë të Lëvizjes bënë homazhe në Teatrit Kombëtar në nderim të figurës së tij.

Kryetari i Lëvizjes VETËVENDOSJE!, z. Albin Kurti, ish ministri i Punëve të Jashtme dhe Diasporës, z. Glauk Konjufca, dhe asistentja ekzekutive e kryetarit, znj. Valë Gjonbalaj, sot gjatë ditës pritën në takim Përfaqësuesin Special të Norvegjisë për Ballkan, z. Arne Sannes Bjørnstad, dhe ambasadorin e Norvegjisë në Kosovë, z. Jens Erik Grøndahl.

Biseda përgjatë takimit përfshiu shumë tema. U diskutua mbi situatën tejet të rënduar me COVID-19 nga qershori e sëkëndejmi, dhe rrezikun e përkeqësimit me ardhjen e stinës së vjeshtës dhe dimrit. Bashkëpunimi ndërmjet dy vendeve është shprehur edhe në ndihmat e fundit me 20 respiratorë nga Norvegjia. Ndër çështjet e trajtuara ishte edhe situata gjeopolitike në Ballkan e më gjerë, dialogu me Serbinë dhe katër lëndët e adresuara nga VETËVENDOSJE! në Gjykatën Kushtetuese për të cilat po priten vendimet, si dhe përgatitjet që po bën Lëvizja për zgjedhjet e reja.

Në fund të takimit, Kryetari Kurti falenderoi Përfaqësuesin Special të Norvegjisë për Ballkan, z. Bjørnstad, dhe ambasadorin Grøndahl për përkrahjen e vazhdueshme dhe të parreshtuar të Norvegjisë ndaj Kosovës dhe u zotua për fuqizimin e bashkëpunimit mes dy vendeve.

Para fillimit të vitit të ri shkollor, Lëvizja VETËVENDOSJE! ka ftuar ministrin e Arsimit dhe Shkencës për të raportuar në Komisionin për Arsim, Shkencë, Teknologji, Inovacion, Kulturë, Rini dhe Sport, dhe po ashtu ka bërë kërkesë për interpelancë me ministrin në fjalë për këtë çështje. Kurse sot, në ambientet e jashtme të Kuvendit të Kosovës, Lëvizja VETËVENDSOSJE! organizoi edhe një konferencë për media ku deputeti dhe anëtari i Lëvizjes në komisionin për arsim, Fitim Uka foli për qasjen joserioze të kësaj qeverie karshi fillimit të procesit arsimor.

Uka tha se kjo qeveri e paligjshme nuk e ka prioritet arsimin andaj edhe s’ka se si të ketë plan të mirëfilltë për fillimin e procesit arsimor. Ai përmendi angazhimin e sinqertë të prindërve, mësimdhënësve, drejtorëve të shkollave për fillimin e procesit mësimor duke kujtuar edhe shqetësimet që ata kanë me gjithë këtë paqartësi që ka lindë për shkak të keqqeverisjes së paligjshme.

“Sinjali i parë dhe më i rëndësishmi që kjo qeverisje nuk e ka fare prioritet arsimin dhe nuk është serioze në këtë drejtim është shkurtimi i buxhetit për arsim (në kohë të pandemisë kur do të duhej të investohej edhe më shumë në fushën e arsimit dhe të mundësohej një proces mësimor normal) për 12.5 milionë euro”, tha Uka, duke kujtuar që arsyetimi i dhënë për këtë ishte se gjithçka ishte në rregull dhe mësimi do të filloj me datë 1 shtator, që nuk ndodhi sipas tij.

“Nuk e kemi të qartë se kur do të fillojë mësimi për klasat e niveleve 7, 8, 9, 10, 11, 12. Nuk e kemi të qartë nëse këto klasa do të fillojnë me skenarin A-B të kombinuar apo ashtu siç thotë edhe ky vendim me një skenar të tretë të cilin shkollat mund ta vendosin vetë, në dakordim me Drejtoritë Komunale të Arsimit. Prandaj, pyetja e natyrshme që shtrohet është ku ishin deri më sot këta që nuk ia dolën t’i identifikojnë të gjitha shkollat dhe potencialet e tyre për të filluar mësimin, dhe si është e mundshme që edhe sot një javë para fillimit të mësimit për këto klasa nuk e kemi të qartë se si do të jetë skenari?!”,

“Krahas kësaj papërgjegjësie totale të këtij ministri të arsimit kemi parë një angazhim të jashtëzakonshëm të stafit të shkollave duke filluar nga menaxherët, drejtorët e deri tek mësimdhënësit, nxënësit e prindërit, për të nisur një vit të ri shkollor. Por me të drejtë sot, shumë mësimdhënës ngrisin shqetësimet e tyre jo vetëm për shëndetin e tyre por edhe të nxënësve, sepse kjo qeverisje iu premtoi që do të marrë parasysh të gjitha ato raste që kanë sëmundje kronike dhe do t’i lirojë nga procesi i mësimdhënies. Por ja që sot as që diskutohet për to.”

Uka po ashtu foli edhe për mungesën e kushteve dhe mjeteve për ndjekjen e mësimit ‘online’, si dhe faktin që shumë mësimdhënës janë deklaruar që nuk kanë kompetencën e duhur për të aplikuar mësimin virutal. Ai vuri në dukje edhe paraqitjen e rrejshme e të rrezikshme kundër të gjitha rekomandimeve të IKSHP-së, të z. Hoti në përurimin e shkollave të reja sot, kur përplot objekte shkollore nuk gëzojnë as kushtet bazike për t’i plotësuar rekomandimet e IKSHPK-së.

Deputeti Uka theksoi që në këtë pikë ku është Kosova, duhet të ndjeken mësimet e shteteve të tjera që kanë filluar procesin mësimor. Kjo edhe mund të jetë e pamundshme me këtë qeveri të paligjshme që interesohet vetëm për kompromise e koncesione me Serbinë. Andaj deputeti Uka apeloi te nxënësit, mësimdhënësit, prindërit që të kujdesen, ruajnë dhe ta kenë në fokus shëndetin e tyre.

Lëvizja VETËVENDOSJE! sot mbajti konferencën e radhës në lidhje me zotimet e z. Hoti në Uashington. Gjatë saj, kryetari i Grupit Parlamentar të LVV-së, z. Rexhep Selimi dhe ish zëvendësministri dhe u.d. të ministrit të Punëve të Brendshme dhe Administratës Publike, z. Xhelal Sveçla folën mbi shkeljet kushtetuese dhe ato të sovranitetit si rezultat i zotimeve të 4 shtatorit.

Në fillim të konferencës për media, Rexhep Selimi tha se zotimet e Hotit, përkatësisht ajo në lidhje me pikën kufitare në Merdare, kanë implikime serioze në çështjen e kufirit në mes Kosovës dhe Serbisë. Ngashëm sikur në vitin 2011 me marrëveshjen e IBM-it, edhe tash, Qeveria e Kosovës në bisedime me Serbinë, është pajtuar që kufirin ndërshtetëror mes Kosovës dhe Serbisë të vazhdojë të trajtohet si kufi administrativ. Pra, Kosova ka të bëjë me një njeri që nga pozicioni i Kryeministrit të saj nuk e njeh kufirin shtetëror të vendit që qeveris. “Me këto zotime që nënshkroi Hoti, përveç humbjeve dhe dëmeve tjera që i solli Kosovës, kufirit shtetëror që ndan Kosovën dhe Serbinë i referohet si pikë e përbashkët e kalimit”, shtoi Selimi. Rrjedhimisht, duke e pranuar këtë pikë dhe duke e nënshkuar këtë dokument zotimesh, Hoti e ka zhbërë kufirin shtetëror.

Në anën tjetër, Xhelal Sveçla, në fjalën e tij tha se po vazhdojmë të jemi dëshmitarë të marrëveshjeve të njëpasnjëshme nga qeveritë e PLANI-it, e tash edhe zotime, ku Kosova duke bërë kompromise të vazhdueshme ndaj Serbisë po humb në substancë dhe sovranitet. Njëra nga këto zotime e fundit, ishte edhe funksionalizimi i pikëkalimit kufitar në Merdare, apo siç iu janë referuar në dokumentin e 4 shtatorit, pikëkalimi i përbashkët, duke evituar kështu terminologjinë ‘kufitar’ me kërkesë të palës Serbe; kërkesë kjo shumë lehtë e pranuar nga ky kryeministër jolegjitim dhe ilegal.

Marrëveshja e vitit 2011 kishte paraparë ndërtimin e tre pikëkalimeve kufitare në territorin e Kosovës dhe tre të tjera në atë të Serbisë. Nëntë vjet pas, asnjë nga pikat kufitare të përbashkëta të parapara në territorin e Serbisë nuk janë ndërtuar, kurse në Kosovës vetëm ajo në Bërnjak jo. Kjo për shkak të presionit të vazhdueshëm të Serbisë ndaj kryetarëve të komunës së Zubin Potokut nën arsyetimin qesharak se një shtyllë e thjeshtë elektrike duhet zhvedosur fillimisht. Atëherë lind pyetja, pse në këto zotimet të Hotit është përmendur vetëm pika kufitare në Merdare, e jo ndonjë pikë tjetër, si ajo në Jarinjë ose Bërnjak? Kjo pasi që, zotimet e Hotit, janë pikërisht në linjën tashmë të shpalluar publikisht nga presidenti i Serbisë që në veri të Kosovës të mos ndërtohet asnjë infrastrukturë e nevojshme me qëllim që atë pjesë të territorit të shndrrojë në vrimë të zezë dhe më pastaj të bëhet pjesë e negociueshme si territor.

Lëvizja VETËVENDSOJE! edhe një herë kërkon rishikimin e të gjitha marrëveshjeve të arritura deri më tani, posaçërisht ato të fushës së kufijve si dhe të gjitha pikave që nga moszbatimi i tyre është dëmtuar Kosova.

Liqeni i Ujmanit është ndërtuar me forca vetanake të Kosovës. Ai i takon Republikës së Kosovës, dhe përpjekjet për ta vënë në diskutim pronësinë mbi të përbëjnë shkelje të Kushtetutës në nenin 2, paragrafin 2, nenin 121 dhe atë 122 të saj. Projekti dhe studimi për ndërtimin e tij ekziston dhe fakti që askund në dokumente që prej fillimit të ndërtimit të tij nuk përmendet Serbia nuk mund të ndryshohet me një nënshkrim të z. Hoti. Kjo qeveri e paligjshme që po inkurajon apetitet e Serbisë duhet të rrëzohet sa më parë e vendi duhet të shkoj në zgjedhje.

Fjala e plotë e deputetit, njëherit Kryetarit të Komisionit për Bujqësi, Pylltari, Zhvillim Rural, Infrastrukturë dhe Mjedis, Liburn Aliut, në konferencën e sotme për media.

Të nderuar gazetarë,

Një ndër pikat më kritike në dokumentin e zotimeve të nënshkruar në Uashington nga z. Hoti është pika 7, pra ajo që ka të bëjë me ndarjen e Ujmanit me Serbinë.

Në atë dokument thuhet qartë se palët do të pajtohen që të bashkëpunojnë në studim të fizibilitetit për ndarjen e liqenit të Ujmanit. Pra, sipas këtij dokumenti, liqeni i Ujmanit do të ndahet. Pra, Serbia do të jetë bashkëpronare apo thënë qartë, Serbia pranohet si hisenik në Ujman.

Kjo pikë në dokumentin e nënshkruar, përbën hapje të një dere të madhe për Serbinë në Kosovë. Derën që tash e sa vite Serbia synon ta hapë me presion, pra atë të të qenit bashkëpronare dhe të diskutimit për secilën pronë në Kosovë. Këtë e arriti në Uashington me nënshkrim të palës së Kosovës. Pranimi që të diskutohet për pronësinë mbi Ujman dhe pranimi që ai të ndahet me Serbinë është precedenti i rrezikshëm që në thumb ka shkatërrimin e shtetit të Kosovës e që Serbia e synon dhe z. Hoti bashkë me delegacionin e mundësoi këtë.

Kjo pikë e marrëveshjes është në kundërshtim me Kushtetutën e Kosovës, konkretisht me nenin 2 paragrafin 2 të Kushtetutës. Integriteti territorial dhe sovraniteti i Republikës së Kosovës, të përcaktuara me këtë kushtetutë, janë elemente themelore dhe të veçanta të ekzistimit të shtetit të Kosovës.

Po ashtu, kjo pikë shkelë rëndë nenin 122 të Kushtetutës (Përdorimi i Pasurisë dhe Burimeve Natyrore). Pasuritë e Kosovës nuk mund të përvetësohen juridikisht, kontrollohen dhe menaxhohen nga një shtet tjetër, duke përfshirë edhe Ujmanin, duke ditur se këto resurse natyrore gjenden dhe janë me interes për Republikën e Kosovës.

Gjithashtu, pika 7 e marrëveshjes është në kundërshtim edhe me neni 121 të Kushtetutës, i cili nen rregullon Pronën. Pra, asnjë paragraf i këtij neni nuk lejon që prona e Republikës së Kosovës të bartet juridikisht, në asnjë shtet tjetër me asnjë bazë juridike ndërkombëtare apo vendore, e aq me pak të kontrollohet dhe menaxhohet nga shteti dhe pushteti serb.
Më tej, meqë kjo pikë e marrëveshjes e parasheh ndarjen e liqenit të Ujmanit, shumë thjeshtë do të mund të shtrohej pyetja legjitime, si do të ndahet ai? Si mund të bëhet kjo praktikisht?

E dimë që diga është në brendi të territorit të Kosovës dhe po ashtu e dimë që rrjedha e lumit është në drejtim të brendisë së territorit të Kosovës. Si po u ndaka uji i liqenit atëherë? Pra si do të ndahet liqeni?

A do të thotë që i lejohet qasje Serbisë deri te diga? Pra a do të kemi zhvendosje të kufirit, apo ne do ti paguajmë haraç Serbisë?

A është kjo pika e ndarjes së Ujmanit faktikisht në linjën e ndarjes edhe të territorit, ngjashëm me atë të zhvendosjes së trasesë së hekurudhës me kërkesë drejtpërdrejtë të Vuçiqit, i cili edhe deklaroi se ia arritëm që ta lidhim Serbinë me Kosovën përmes Merdares, që te mos lejojmë marrjen nën kontroll të stacioneve hekurudhore në veri nga Republika e Kosovës.

Apo është në linjën e shkatërrimit të sovranitetit dhe subjektivitetit të Kosovës si dhe kontestim të pronësisë mbi çdo gjë? Cila?

Ne konsiderojmë se janë të dyja bashkë. Pra nga njëra anë kontestim i çdo gjëje në Kosovë dhe nga ana tjetër ndarje. Kësisoj ka qenë edhe e koordinuar Serbia në hapat e saj edhe në raport me ndarjen, edhe në raport me Zajednicën dhe kontestimin e brendshëm.

Serbia po e siguron edhe me tej veriun përmes thellimit të ndarjes dhe godet e aspiron në çdo gjë në pjesën tjetër të Kosovës siç është Zajednica dhe politikat kontestimi shtetësisë duke synuar marrjen e pothuajse çdo gjëje pak e nga pak.

E tani të shohim se çka realisht pranoi të ndajë z. Hoti.

Liqeni i Ujmanit është ndërtuar nga viti 1972 deri në vitin 1979 nga Kosova.

Është ndërtuar me vendim të Kosovës, asokohe njësi federale si Krahinë Autonome në kuadër të Jugosllavisë në bazë të një plani ekonomik zhvillimor në fuqi të asaj kohe.

Është realizuar përmes financimit nga kredia në Bankën Botërore për Rindërtim dhe Zhvillim, për të cilën është bërë një studim i qartë i fizibilitetit dhe projekt i detajuar e që është kontrolluar në hollësi nga ekspertët e Bankës Botërore.

Për këtë kredi në vitin 1972, janë marrë edhe dy vendime të rëndësishme. Ai i Kuvendit të Krahinës Socialiste Autonome të Kosovës, për ratifikimin e Kontratës me Bankën Botërore si dhe vendimi i Ratifikimit në Kuvendin e nivelit Shtetëror Federativ të Jugosllavisë.

Në gjithë këtë vendimmarrje nuk figuron askund Serbia si palë. Dokumenti i auditimit të performancës së projektit nga Banka Botërore. Dokumenti me 75 faqe, e sqaron këtë mjaft mirë këtë.

Është kredi e aprovuar për Projektin Ujor me Shumë qëllime të Ibrit, e quajtur edhe si huaja 777, për të cilën ka marrë vendim niveli Federativ i Jugosllavisë e edhe ai i Kosovës.

Në këtë projekt gjigant të realizuar nga Kosova me forcat e saj, janë përfshirë ekspertë e edhe ndërmarrje nga e gjithë Jugosllavia asokohe.
Ky projekt ka paraparë shpronësimet e të gjitha pronave të përfshira. Dhe madje ka qenë shpronësim deri edhe në hollësi duke u shpronësuar edhe pemët e egra frutore.

Po ashtu duhet gjithmonë të kemi parasysh që ky projekt ka qenë i studiuar mirë dhe ka qenë interes publik i Kosovës, për nevojat e Kosovës, gjë që hyn si parim themelor në të drejtat ndërkombëtare për ujërat dhe pa cenim të interesit të të tjerëve.

Ky projekt ka qene në kuadër të planit zhvillimor të Kosovës i cili ka qenë i pa kontestuar nga shtetin federativ por as nga Serbia, i aprovuar dhe me leje legjitime dhe ligjërisht të rregullt.

Po ashtu ka qene në përputhje me planin e Kosovës për ujërat i cili ka qenë i aprovuar pastaj në vitin 1985 dhe i cili ka qene i pranuar ligjërisht prapë nga federata dhe i pa kontestuar nga Serbia. Ky plan e ka pasë të konsideruar ndikimin në vendet përreth.

Madje edhe në masterplanin e Serbisë për Ujërat të vitit 2002 në të cilin ata e përfshijnë Kosovën si pjesë të tyren, Ujmani, parashihet vetëm për nevoja të Kosovës. Dhe në fund, plani i fizibilitetit i pranuar nga banka Botërore nuk parasheh palë Serbinë në shfrytëzim të të mirave nga Ujmani.

Dhe tani na del z. Hoti i cili gjithë këtë punë dhe gjithë këto studime i hedh poshtë më një nënshkrim.

Ai harron se Ujmani nuk është as lum e as liqen natyral por ndërtim i Kosovës dhe pronë e Kosovës e shpronësuar me para dhe kufiri nuk mund të ngatërrohet me pronën.

Serbisë askush nuk ia ndalon rrjedhën e lumit.

Edhe nëse ¼ e liqenit të Ujmanit është jashtë, ajo në fund të fundit zgjidhet me ligje ndërkombëtare duke i pasur parasysh të gjitha faktet më larte.

Liqeni i Ujmanit nuk mund të ndahet me asnjë studim të fizibilitetit, pasi studimi i tillë tanimë është bërë që në kohën e fillimit të projektit.

Tani, kur Serbia behët hisenik dhe të kërkoje pjesën e saj nga Ujmani të cilin e ka ndërtuar Kosova me forcat e saj, çka prisni të ndodhë me ndërmarrjet dhe pronat tjera të Kosovës?

A do të na kërkojë hise tash Serbia edhe në to?

Po, sa ta kemi Avdullah Hotin me delegacionin e tij të famshëm, Serbia nuk do të ndalet, do të shkojë edhe më tej. Ajo, pra Serbia, është e inkurajuar duke e pasur përballë Avdullah Hotin me ekipin e tij përballë do të kërkojë sërish edhe më shumë, do ta shfrytëzojë momentin.

Qeveria duhet të bie sa më parë, çdo ditë e më shumë e qëndrimit të saj është dëm për Kosovën dhe për këtë jam i bindur se janë të vetëdijshëm edhe subjektet tjera politike që po qëndrojnë indiferente ndaj këtij fakti.

Liqeni i Ujmanit është ndërtuar me forca vetanake të Kosovës. Ai i takon Republikës së Kosovës, dhe përpjekjet për ta vënë në diskutim pronësinë mbi të përbëjnë shkelje të Kushtetutës në nenin 2, paragrafin 2, nenin 121 dhe atë 122 të saj. Projekti dhe studimi për ndërtimin e tij ekziston dhe fakti që askund në dokumente që prej fillimit të ndërtimit të tij nuk përmendet Serbia nuk mund të ndryshohet me një nënshkrim të z. Hoti. Kjo qeveri e paligjshme që po inkurajon apetitet e Serbisë duhet të rrëzohet sa më parë e vendi duhet të shkoj në zgjedhje.

Fjala e plotë e deputetit, njëherit Kryetarit të Komisionit për Bujqësi, Pylltari, Zhvillim Rural, Infrastrukturë dhe Mjedis, Liburn Aliut, në konferencën e sotme për media.

Të nderuar gazetarë,

Një ndër pikat më kritike në dokumentin e zotimeve të nënshkruar në Uashington nga z. Hoti është pika 7, pra ajo që ka të bëjë me ndarjen e Ujmanit me Serbinë.

Në atë dokument thuhet qartë se palët do të pajtohen që të bashkëpunojnë në studim të fizibilitetit për ndarjen e liqenit të Ujmanit. Pra, sipas këtij dokumenti, liqeni i Ujmanit do të ndahet. Pra, Serbia do të jetë bashkëpronare apo thënë qartë, Serbia pranohet si hisenik në Ujman.

Kjo pikë në dokumentin e nënshkruar, përbën hapje të një dere të madhe për Serbinë në Kosovë. Derën që tash e sa vite Serbia synon ta hapë me presion, pra atë të të qenit bashkëpronare dhe të diskutimit për secilën pronë në Kosovë. Këtë e arriti në Uashington me nënshkrim të palës së Kosovës. Pranimi që të diskutohet për pronësinë mbi Ujman dhe pranimi që ai të ndahet me Serbinë është precedenti i rrezikshëm që në thumb ka shkatërrimin e shtetit të Kosovës e që Serbia e synon dhe z. Hoti bashkë me delegacionin e mundësoi këtë.

Kjo pikë e marrëveshjes është në kundërshtim me Kushtetutën e Kosovës, konkretisht me nenin 2 paragrafin 2 të Kushtetutës. Integriteti territorial dhe sovraniteti i Republikës së Kosovës, të përcaktuara me këtë kushtetutë, janë elemente themelore dhe të veçanta të ekzistimit të shtetit të Kosovës.

Po ashtu, kjo pikë shkelë rëndë nenin 122 të Kushtetutës (Përdorimi i Pasurisë dhe Burimeve Natyrore). Pasuritë e Kosovës nuk mund të përvetësohen juridikisht, kontrollohen dhe menaxhohen nga një shtet tjetër, duke përfshirë edhe Ujmanin, duke ditur se këto resurse natyrore gjenden dhe janë me interes për Republikën e Kosovës.

Gjithashtu, pika 7 e marrëveshjes është në kundërshtim edhe me neni 121 të Kushtetutës, i cili nen rregullon Pronën. Pra, asnjë paragraf i këtij neni nuk lejon që prona e Republikës së Kosovës të bartet juridikisht, në asnjë shtet tjetër me asnjë bazë juridike ndërkombëtare apo vendore, e aq me pak të kontrollohet dhe menaxhohet nga shteti dhe pushteti serb.
Më tej, meqë kjo pikë e marrëveshjes e parasheh ndarjen e liqenit të Ujmanit, shumë thjeshtë do të mund të shtrohej pyetja legjitime, si do të ndahet ai? Si mund të bëhet kjo praktikisht?

E dimë që diga është në brendi të territorit të Kosovës dhe po ashtu e dimë që rrjedha e lumit është në drejtim të brendisë së territorit të Kosovës. Si po u ndaka uji i liqenit atëherë? Pra si do të ndahet liqeni?

A do të thotë që i lejohet qasje Serbisë deri te diga? Pra a do të kemi zhvendosje të kufirit, apo ne do ti paguajmë haraç Serbisë?

A është kjo pika e ndarjes së Ujmanit faktikisht në linjën e ndarjes edhe të territorit, ngjashëm me atë të zhvendosjes së trasesë së hekurudhës me kërkesë drejtpërdrejtë të Vuçiqit, i cili edhe deklaroi se ia arritëm që ta lidhim Serbinë me Kosovën përmes Merdares, që te mos lejojmë marrjen nën kontroll të stacioneve hekurudhore në veri nga Republika e Kosovës.

Apo është në linjën e shkatërrimit të sovranitetit dhe subjektivitetit të Kosovës si dhe kontestim të pronësisë mbi çdo gjë? Cila?

Ne konsiderojmë se janë të dyja bashkë. Pra nga njëra anë kontestim i çdo gjëje në Kosovë dhe nga ana tjetër ndarje. Kësisoj ka qenë edhe e koordinuar Serbia në hapat e saj edhe në raport me ndarjen, edhe në raport me Zajednicën dhe kontestimin e brendshëm.

Serbia po e siguron edhe me tej veriun përmes thellimit të ndarjes dhe godet e aspiron në çdo gjë në pjesën tjetër të Kosovës siç është Zajednica dhe politikat kontestimi shtetësisë duke synuar marrjen e pothuajse çdo gjëje pak e nga pak.

E tani të shohim se çka realisht pranoi të ndajë z. Hoti.

Liqeni i Ujmanit është ndërtuar nga viti 1972 deri në vitin 1979 nga Kosova.

Është ndërtuar me vendim të Kosovës, asokohe njësi federale si Krahinë Autonome në kuadër të Jugosllavisë në bazë të një plani ekonomik zhvillimor në fuqi të asaj kohe.

Është realizuar përmes financimit nga kredia në Bankën Botërore për Rindërtim dhe Zhvillim, për të cilën është bërë një studim i qartë i fizibilitetit dhe projekt i detajuar e që është kontrolluar në hollësi nga ekspertët e Bankës Botërore.

Për këtë kredi në vitin 1972, janë marrë edhe dy vendime të rëndësishme. Ai i Kuvendit të Krahinës Socialiste Autonome të Kosovës, për ratifikimin e Kontratës me Bankën Botërore si dhe vendimi i Ratifikimit në Kuvendin e nivelit Shtetëror Federativ të Jugosllavisë.

Në gjithë këtë vendimmarrje nuk figuron askund Serbia si palë. Dokumenti i auditimit të performancës së projektit nga Banka Botërore. Dokumenti me 75 faqe, e sqaron këtë mjaft mirë këtë.

Është kredi e aprovuar për Projektin Ujor me Shumë qëllime të Ibrit, e quajtur edhe si huaja 777, për të cilën ka marrë vendim niveli Federativ i Jugosllavisë e edhe ai i Kosovës.

Në këtë projekt gjigant të realizuar nga Kosova me forcat e saj, janë përfshirë ekspertë e edhe ndërmarrje nga e gjithë Jugosllavia asokohe.
Ky projekt ka paraparë shpronësimet e të gjitha pronave të përfshira. Dhe madje ka qenë shpronësim deri edhe në hollësi duke u shpronësuar edhe pemët e egra frutore.

Po ashtu duhet gjithmonë të kemi parasysh që ky projekt ka qenë i studiuar mirë dhe ka qenë interes publik i Kosovës, për nevojat e Kosovës, gjë që hyn si parim themelor në të drejtat ndërkombëtare për ujërat dhe pa cenim të interesit të të tjerëve.

Ky projekt ka qene në kuadër të planit zhvillimor të Kosovës i cili ka qenë i pa kontestuar nga shtetin federativ por as nga Serbia, i aprovuar dhe me leje legjitime dhe ligjërisht të rregullt.

Po ashtu ka qene në përputhje me planin e Kosovës për ujërat i cili ka qenë i aprovuar pastaj në vitin 1985 dhe i cili ka qene i pranuar ligjërisht prapë nga federata dhe i pa kontestuar nga Serbia. Ky plan e ka pasë të konsideruar ndikimin në vendet përreth.

Madje edhe në masterplanin e Serbisë për Ujërat të vitit 2002 në të cilin ata e përfshijnë Kosovën si pjesë të tyren, Ujmani, parashihet vetëm për nevoja të Kosovës. Dhe në fund, plani i fizibilitetit i pranuar nga banka Botërore nuk parasheh palë Serbinë në shfrytëzim të të mirave nga Ujmani.

Dhe tani na del z. Hoti i cili gjithë këtë punë dhe gjithë këto studime i hedh poshtë më një nënshkrim.

Ai harron se Ujmani nuk është as lum e as liqen natyral por ndërtim i Kosovës dhe pronë e Kosovës e shpronësuar me para dhe kufiri nuk mund të ngatërrohet me pronën.

Serbisë askush nuk ia ndalon rrjedhën e lumit.

Edhe nëse ¼ e liqenit të Ujmanit është jashtë, ajo në fund të fundit zgjidhet me ligje ndërkombëtare duke i pasur parasysh të gjitha faktet më larte.

Liqeni i Ujmanit nuk mund të ndahet me asnjë studim të fizibilitetit, pasi studimi i tillë tanimë është bërë që në kohën e fillimit të projektit.

Tani, kur Serbia behët hisenik dhe të kërkoje pjesën e saj nga Ujmani të cilin e ka ndërtuar Kosova me forcat e saj, çka prisni të ndodhë me ndërmarrjet dhe pronat tjera të Kosovës?

A do të na kërkojë hise tash Serbia edhe në to?

Po, sa ta kemi Avdullah Hotin me delegacionin e tij të famshëm, Serbia nuk do të ndalet, do të shkojë edhe më tej. Ajo, pra Serbia, është e inkurajuar duke e pasur përballë Avdullah Hotin me ekipin e tij përballë do të kërkojë sërish edhe më shumë, do ta shfrytëzojë momentin.

Qeveria duhet të bie sa më parë, çdo ditë e më shumë e qëndrimit të saj është dëm për Kosovën dhe për këtë jam i bindur se janë të vetëdijshëm edhe subjektet tjera politike që po qëndrojnë indiferente ndaj këtij fakti.

Sot, deputetët e Lëvizjes VETËVENDOSJE!, anëtarë të Komisionit për Legjislacion kanë dorëzuar kërkesën për të ftuar në raportim para komisionit Avdullah Hotin lidhur me deklarimet e tij se do të zbatohet marrëveshja për themelimin e Asociacionit të komunave me shumicë serbe, përkundër se Gjykata Kushtetuese kishte gjetur dhe konstatuar se kjo marrëveshje bie në kundërshtim me Kushtetutën e Republikës së Kosovës në 23 nene.

Avdullah Hoti, gjatë vizitës në Bruksel, dje, ka deklaruar ndër të tjera se “Ne kemi nënshkruar marrëveshje në vitin 2015 për këtë Asociacion dhe ne do ta respektojmë plotësisht atë…”. Ky qëndrim i Avdullah Hotit duke shpërfillur aktgjykimin e Gjykatës Kushtetuese është tendencë për ta vënë marrëveshjen për “Zajdenicën” mbi Kushtetutën dhe rendin kushtetues të Republikës së Kosovës. Politikisht kjo marrëveshje bosnjëzon Kosovën dhe vendosë konditat për ndarje dhe defunksionalizim të shtetit të Kosovës, kurse në kuptimin kushtetues rrënon rendin kushtetues.

Zajednica është projekt i vdekur, i shpallur antikushtetues nga Gjykata Kushtetuese pas kundërshtimit qytetarë dhe opozitarë. Avdullah Hoti nuk mund t’i imponojë Kosovës dhe popullit të saj një projekt kundërkushtetues dhe që rrënon mundësinë për një shtet unitar dhe funksional.

Siç dihet, Gjykata Kushtetuese e Republikës së Kosovës, në Aktgjykimin KO130/15, të datës 23 dhjetor 2015, ka konstatuar se Parimet e Asociacionit të komunave me shumicë serbe në Kosovë, nuk janë në përputhshmëri me frymën e Kushtetutës dhe barazinë para ligjit. Kësisoj kjo marrëveshje nuk mund të rivihet në vëmendje sado përkushtimit të Hotit për të përmbushur kërkesat e Serbisë.

Ndër të tjera në Raportin e Departamentit Amerikan të Shtetit thuhet se:

“Qeveria Kurti, që filloi mandatin në shkurt të vitit 2020, por ra në mars të vitit 2020, ndërmorri një numër hapash konkret për të luftuar korrupsionin dhe ndërhyrjet politike, por duke pasur parasysh mandatin e saj të shkurtër nuk ishte në gjendje që të institucionalizonte të gjitha masat dhe të ndryshojë perceptimin e ndërhyrjes politike në administratën publike dhe sistemin e drejtësisë”.

Mungesa e investimeve dhe zhvillimit ekonomik për shkaktar e ka elitën e vjetër politike, e zgjidhjen e ka te Qeveria Kurti. Jo te diskutimet me Serbinë dhe marrëveshjen me të.

Krimi e korrupsioni vazhdojnë të jenë ndër problematikat kryesore të vendit dhe tashmë është dëshmuar se këto fenomene nuk mund të luftohen nga ata që vetë janë përfshirë në këto fenomene. Qeveria Kurti ka vullnetin, pastërtinë dhe guximin që të merret me këtë problem që ka mbytur shoqërinë